تولید کم گوجه فرنگی تهران در غنا به محدودیت های عمده ای مانند تلفات زیاد پس از برداشت، تنش های زیستی و تنش های غیر زنده ناشی از تغییرات آب و هوایی نسبت داده می شود.
علاوه بر این، محدودیت در دسترس بودن ارقام گوجه فرنگی پرمحصول با کیفیت میوه عالی یکی از دلایل عمده تولید کم است.
بیشتر ارقام گوجه فرنگی که به صورت تجاری در غنا رشد می کنند رنگ و ماندگاری ضعیفی دارند.
همچنین میوه های آبکی دارند و در نتیجه آنها را برای بازارهای محلی و صادراتی نامناسب می کند.
اگر قرار است اقتصاد غنا برای یک سوم تولید ناخالص داخلی به کشاورزی متکی باشد و به وعده خود مبنی بر دستیابی به امنیت غذایی و تغذیه تا سال 2030 عمل کند باید اقدامات جدی برای افزایش تولید محصولات سبزیجات انجام دهد.
در غنا گوجه به طور قابل توجهی به بهبود معیشت کمک می کند و همچنین یک جزء ضروری در بیشتر آماده سازی های غذایی است.
تولید داخلی گوجه فرنگی با وجود افزایش از 318000 تن در سال 2009 به حدود 420000 تن در سال 2019 با میانگین عملکرد در محدوده 8.1 تا 8.6 تن در هکتار با تقاضا همراه نبوده است.
برای پاسخگویی به نیازهای بالای داخلی، واردات گوجه فرنگی تازه به میزان 100000 تن سالانه زیاد است.
بنابراین، واردات گوجه فرنگی تازه حدود 30 درصد از مصرف خانوارها را تشکیل می دهد و به دلیل کیفیت میوه های جذاب، تقاضای زیادی برای آن وجود دارد.
به غیر از گوجه فرنگی تازه، بیش از 92000 تن رب گوجه فرنگی و مقادیر زیادی از سایر محصولات فرآوری شده گوجه فرنگی از ایالات متحده آمریکا، اسپانیا، ایتالیا، پرتغال و چین وارد می شود.
به گفته مؤسسه بین المللی تحقیقات سیاست غذایی، در صورتی که غنا یک هدف میانی برای کاهش واردات گوجه فرنگی تعیین کند، به 736000 تن گوجه فرنگی تازه نیاز است تا هم مصرف خانوار و هم تقاضای صنعتی برآورده شود.
