انواع اصلی صحافی عبارتند از بالشتک، کامل، مارپیچ، شانه ای، دوخته شده، گیره، دیسک و فشار که برخی از آنها قابل ترکیب هستند.
روش‌های صحافی می‌توانند روی اینکه آیا یک دفتر ثبت سهام می‌تواند در حالت باز قرار گیرد و اینکه آیا صفحات احتمالاً متصل می‌مانند، تأثیر می‌گذارد. مواد پوشش معمولاً از مواد سطح نوشتار متمایز است.
بادوام تر، تزئینی تر و محکم تر چسبیده است. همچنین سفت تر از صفحات است، حتی در کنار هم. مواد پوششی نباید باعث آسیب یا ناراحتی شوند.
خرید دفترهایی که مارپیچ‌دار هستند، اغلب ارزان‌تر است، به این معنی که یک مارپیچ از سیم از سوراخ‌های بزرگ در بالا یا کنار صفحه عبور می‌کند. دفتر های صحافی شده دیگری نیز موجود هستند که از چسب برای نگه داشتن صفحات در کنار هم استفاده می کنند.
این فرآیند «پرده‌سازی» است. امروزه معمولاً صفحاتی در چنین دفترهایی دارای خط نازکی از سوراخ‌هایی هستند که پاره کردن صفحه را آسان‌تر می‌کنند. صفحات مارپیچی ممکن است پاره شوند.
اما اغلب نوارهای نازک و نازکی از مقدار کمی کاغذی که در داخل مارپیچ وجود دارد، و همچنین یک بریدگی ناهموار در امتداد بالای صفحه پاره شده باقی می‌مانند.
دفترهای سخت دارای ستون‌های دوخته شده هستند و صفحات آن به راحتی جدا نمی‌شوند. برخی از سبک‌های صحافی دوخته شده به صفحات اجازه باز شدن صاف را می‌دهند، در حالی که برخی دیگر باعث می‌شوند صفحات پرده شوند.
انواع دفترهایی که به صفحات اجازه اضافه، حذف و جایگزینی می‌دهند با حلقه‌ها، میله‌ها یا دیسک‌ها بسته می‌شوند. در هر یک از این سیستم‌ها، صفحات با سوراخ‌هایی اصلاح می‌شوند که توانایی مکانیزم اتصال خاص برای ایمن کردن آنها را تسهیل می‌کند.
دفتر های حلقه ای و میله ای محتویات خود را با پیچاندن صفحات سوراخ دار در اطراف شاخک های مستقیم یا منحنی محکم می کنند. در حالت باز، صفحات را می توان حذف و مرتب کرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.